ابرای پاییزی دلگیر من جوون ترای چهره ی پیر من چشمهای من بی خبرای ساده منتظرای دل به جاده داده مردمکاتون به کجا زل زدن باز م‍ژه هاتون به کجا پل زدن کاشکی بدونید که دارم هنوزم از اشتباه قبلیتون می سوزم با اینکه هیچ کس نیومد پیش من شب زده ها چشمای درویش من تنها نبودم حتی یک دقیقه با تنهایی که بهترین رفیقه